Om alvast in je agenda te noteren:

 

Ruim een jaar stond in mijn atelier het stuk Paonazzetto, dat ik een jaar daarvoor aan Gerrit had verkocht. Het was toen onbewerkt, slechts een ( 1 )  vlak had ik geschuurd. Maar dat was t toch eigenlijk niet.
Na ongeveer een jaar van overpeinzen & kijken wist ik t. Toch duurde het nog ruim 3 maanden voordat ik er werkelijk toe kwam. Inmiddels staat het weer bij Gerrit vd W, de initialen G en W zijn er in verwerkt.

De foto toont slechts een wijze van presenteren, er zijn natuurlijk meerdere kanten.

 

Onlangs in andere handen overgegaan, het beeld Ensemble IV,
het stond eerst in Galerie Logis de Logerie

 

MONO

als één

één kleur

één beleving

een emotie        of geen emotie

het mono als schilderij, waarom zou je tot zo’n expressie komen, of waardoor zou je tot zo’n expressie komen ?

zou je het ultieme, het ene, het schone tot uitdrukking willen laten komen ?

of, veronderstel zuiver rationeel, het ene heeft niets anders nodig om te zijn ?

MONO             

in de zin van esthetisch: ‘ ontdaan van ‘ of ‘ verschoond van ieder ding wat het in een soort diskrediet

zou kunnen brengen ‘, dus geen vlek, geen vorm, geen beweging, NIETS anders dan een vlak in één
kleur.

speelt het vierkant een rol bij het tot uitdrukking brengen van een dergelijk beeld ?

de NUL-groep, destijds, jaren 50/60:

‘Kenmerkend voor het werk van de kunstenaars van de Nul Groep is o.a. gebruik van weinig
verschillende kleuren, ritme en regelmaat, kunst die van elke emotionele waarde werd ontdaan. Als
reactie op het schildergeweld van de Cobra-beweging ‘.

mijn MONO benadering en uitdrukking is met kleur, met emotie, Zaterdag 27 Oktober bij Haagse

Kunstkring, Denneweg 64, Den Haag.